چگونه دانش‌آموزان به صورت اینترنتی انگلیسی را یاد می‌گیرند؟
آموزشگاه زبان ایران آکسفورد از زمان آغاز آموزش آنلاین زبان انگلیسی با این مشکل روبرو بوده که بسیاری حس خوبی به آموزش آنلاین ندارند. اما چگونه دانش‌آموزان به صورت اینترنتی انگلیسی را یاد می‌گیرند؟ ما برایتان روشن می کنیم که این کار می تواند به راحتی انجام شود.
پس چگونه دانش‌آموزان به صورت اینترنتی انگلیسی را یاد می‌گیرند؟
این حقیقتی جالب درباره‌ی یادگیری است که همه موافقند چیز بسیار خوبی است اما تعداد زیادی از مردم واقعاً از آن لذت نمی‌برند. مردم انتظار دارند که یادگیری به ایشان کمک خواهد کرد تا زندگی بهتری داشته باشند یا شغل بهتری داشته باشند- اما هیچ‌کس واقعاً از آن انتظار ندارد که سرگرم کننده باشد. و به نظر من این در مورد یادگیری زبان انگلیسی نیز همچون هر نوع دیگری از یادگیری به همان اندازه درست است!
حالا البته دلیل خوبی برای این وجود دارد: یادگیری به طور سنتی از زندگی مردم خیلی فاصله داشته است. همه‌اش درباره‌ی به خاطر سپاری حقایق و اطلاعاتی بوده است که احتمالاً علاقه‌ی زیادی به آنها ندارید. آموزش سنتی در انگلیسی همه‌اش درباره‌ی به خاطر‌سپاری قوانین گرامری و فهرست‌های واژگانی بوده است که از نیازها و علایق واقعی انسان‌ها خیلی فاصله داشته است.
این یکی از دلایل انقلاب در آموزش زبان انگلیسی از دهه‌ی ۱۹۸۰ به بعد است؛ از شیوه‌ی آموزشی با محوریت دستور زبان به آموزش ارتباطی. ایده‌ی جدید بر این مبنا بود که آموزش را با توجه به نیاز مردم برای برقراری ارتباط سازماندهی کند، نه فقط قوانینی گرامری و فهرستی از واژگان. یکی از دلایل اصلی این بود که دانش‌آموزان به درس‌هایشان بیشتر علاقه‌مند شوند؛ با انگیزه‌تر شوند و درست هم بود؛ دانش‌آموزان همزمان که درس‌هایشان ارتباط بیشتری با نیازهایشان پیدا کرد با انگیزه شدند.
اما همچنان مشکلی وجود داشت. معلمی را تصور کنید که با مثلاً ده یا پانزده دانش‌آموز در کلاسی نوعی است. آیا همه‌ی آنها علایق یکسان یا نیازهایی ارتباطی دارند؟و آیا واقعاً برای معلم (که در ضمن شاید خیلی از آنها بزرگتر باشد) ممکن است که بداند آن نیازها چه هستند؟
نه جداً. درس همچنان ایده‌ی فرد دیگری خواهد بود از اینکه نیازها و علایق معمول زبان‌آموزان معمول چه خواهد بود نه اینکه نیازها و علایق واقعی آنها چیست. دانش‌آموزان مانند مردم همچنان علایق و سرگرمی‌های خود (ورزش، موسیقی، مُد، تاریخ، هنر یا هر چیز دیگر) را در خارج از کلاس درس دنبال می‌کنند. سپس وقتی به کلاس درس می‌آیند و همزمان که وارد دنیای غیرواقعی کتاب درسی و معلم می‌شوند، باید آنها را فراموش کنند.
وقتی در سال ۱۸۷۰ شروع به تدریس کردم ( شوخی می کنم ) کار زیادی نمی شد راجع به آن انجام داد. داشتن دسترسی به جزوات و کتب چاپی زبان انگلیسی مربوط به علایق آنها برای دانش آموزان دشوار و پرهزینه و دسترسی به فیلم و فایلهای صوتی غیرممکن بود. و البته برای آنها حرف زدن با زبان آموزان دیگر در رابطه با علایق آنها خارج از کلاس تقریبا غیرممکن بود. اما الان همه‌ی آن مسائل بخاطر اینترنت و شبکه‌های رسانه‌ای اجتماعی مثل فیسبوک تغییر کرده است. در واقع در گزارش جدید پیرسون زبان شناس کاربردی دیوید نونن آموزگار و نویسنده توضیح می دهد که اینترنت جوابگوی ۳ چیز که برای یادگیری زبان مفید است ( ورودی تمرین و روابط صحیح ) به طور شگفت انگیزی می باشد.
بنابراین اگر طرفدار مثلاً مسابقه‌ی ماشین‌سواری فرمول یک هستید، می‌توانید مقادیر زیادی از اطلاعات درباره‌ی آن را به زبان انگلیسی پیدا کنید. و نه تنها فقط در قالب متن، بلکه در قالب عکس، ویدئو و برنامه‌های رادیویی که بسیاری از آنها نیز کاملاً رایگان است! نه تنها این بلکه می‌توانید سایر طرفداران فرمول یک را هم در اینترنت پیدا کنید و به وسیله‌ی متن یا صوت با آنها گپ بزنید یا حتی از تماس تصویر که بازهم کاملاً رایگان است، استفاده کنید.
بهرحال یک چیز است که باید اضافه کنم: اینکه یادگیری غیر رسمی برای مبتدیان و افراد در مقاطع ابتدایی آن‌چنان که برای زبان‌آموزان در مقاطع متوسط یا پیشرفته مفید است، مؤثر نمی‌باشد. علت اینست که اگر دانش انگلیسی شما محدود باشد، مشکلات زیادی در درک محتوایی که اینترنتی پیدا می‌کنید، خواهید داشت. همچنین گپ زدن (چت کردن) با سایر زبان‌آموزان (که ممکن است در سطحی بسیار بالاتر باشند) برای شما مشکل خواهد بود.
خیلی جالب خواهد بود که درباره‌ی تجارب و نظرات شما درباره‌ی یادگیری غیر رسمی بشنویم. و همچون همیشه ممنون که خواندید.
