تفاوتها بین چینی ماندارین و زبان تایوانی
آموزشگاه زبان ایران آکسفورد به بررسی تفاوتها بین چینی ماندارین و زبان تایوانی می پردازد. اگر دوست دارید این دو زبان را بررسی کنید پس تا انتهای این متن با ما باشید.
پس تفاوتها بین چینی ماندارین و زبان تایوانی را بیشتر بشناسید
بسیاری از مردم فکر میکنند که مردم چین زبانهای مشابه را در تمام نقاط چین صحبت میکنند. جدای از تفاوتهای یافت شدهی عظیم و قابل توجه در یکسری گویشها و گزینهها در چین، همچنین یک سؤال بازگشت کننده وجود دارد: آیا مردم تایوان به زبان چینی صحبت میکنند؟
اول از همه چیزی به نام زبان چینی وجود ندارد. گستردهترینِ آنها که توسط رسانه نیز استفاده میشود ماندارین یا پوتونگوا نام دارد (普通话). بیش از ۷۵% از جمعیت چین به آن تکلم میکنند. با اینحال گویشهای بسیاری در چین وجود دارد. عمدهترینها عبارتند از: کانتونیز(广东话, guǎngdōng huà)، هونانسی (湖南, húnán), مین (闽, mǐn), گان (赣, gàn), وو(吴,wú ) و هاکا (客家话, kèjiā huà). و بله مردم تایوان به زبان چینی صحبت میکنند. دقیقتر اینکه آنها با نوع دیگری به نام台语 (táiyǔ) صحبت میکنند.
بنابراین تایوانی گویشی است که در جزایر تایوان تکلم میشود.
زبان گفتاری
زبانهای ماندارین و تایوانی متفاوت هستند، بالاتر از همه در تلفظشان هم این طور هستند. برای مثال، در زبان ماندارین رایج است که صدای 儿 (Ér) را در انتهای لغت بگذارند. اگر شما در خیابان های باریک پِکن گردش میکنید (胡同, hútòng) به خیابان معروف 三里屯 (Sānlǐtún) بر می خورید، اما مردم محلی همیشه می گویند ‘sanlitorn’ با صدای پایانی 儿. مثالی دیگر، در زبان ماندارین ‘یک لحظه منتظر بمانید’ می شود等会儿děng huǐ’er). در زبان تایوانی این طور نیست، جمله ی آخر بدون صدای پایانی 儿 این است
“等会 (děng huǐ). اگر ما برای تعطیلات در تایوان هستیم و به زبان ماندارین استاندارد صحبت می کنیم، مردم محلی همچنان صحبت ما را میفهمند اما آن ها فکر خواهند کرد که ما گویش پِکن را یاد گرفتیم.
با این حال، در زبان تایوانی، حتی ‘یک لحظه منتظر بمانید’ جملهی کاملاً متفاوتی از مثال قبلی من است. زبان های ماندارین و تایوانی برای ابراز مفهومی مشابه لغات متفاوتی را بر میگزینند. پس مردم تایوان 等会 (děng huǐ) را می فهمند اما خودشان می گویند 等一下 (děng yīxià).
مثال های دیگر: در زبان ماندارین لغت زیر زمین میشود地铁站 (dìtiě zhàn)، اما در زبان تایوانی می شود 捷運站(jié yùn zhàn)؛ در سرزمین اصلی چین لغت صبح بخیر میشود 早上好 (zǎoshang hǎo).
در زبان تایوانی مردم می گویند 早安 (zǎo ān).