گرامر لازم برای اسپیکینگ انگلیسی

آموزشگاه زبان ایران آکسفورد به گرامر لازم برای اسپیکینگ انگلیسی و مهارت های دیگر که بسیار مهم هستند در این مطلب اشاره می کند. با ما همراه باشید تا با مباحث اصلی گرامر آشنا شوید.

اما گرامر لازم برای اسپیکینگ انگلیسی را ببینیم:

به منظور صحبت کردن بهتر زبان انگلیسی برای شاگردانی که آن را به عنوان زبان دوم می آموزند، مطالعه ی گرامر می تواند پیشرفت شما را به طور قابل توجهی کم کند. گرامرِ اصلی مهم است، اما تمرکز روی گرامر شما را از این که قادر باشید تا در یک قالب زمانیِ منطقی به طور سلیس به انگلیسی صحبت کنید، بازمی دارد. گرامر برای ارتقای ارتباط و مهارت های نوشتاری موثرترین حالت را دارد، اما این فقط به آن هایی تعلق می گیرد که در سلاست در انگلیسی شالوده ای مستحکم دارند.

اگر شما برای امتحان مطالعه می کنید یا می خواهید جزئیات قوانین گرامر را بیاموزید، می توانید قسمت گرامر را در اصول گرامر انگلیسی مطالعه کنید.

یک مساله ی مشترک بین همه در تمام جهان این است که آن ها صحبت کردن را قبل از یادگیری گرامر آموختند. صحبت کردن مرحله ی اول برای هر زبان آموزی است. پس اگر شما در انگلیسی مبتدی هستید، لطفاً قبل از مطالعه ی گرامر روی مهارت های اسپیکینگ و لیسنینگ خود تمرکز کنید. بعد از این که قادر شدید به طور سلیس انگلیسی صحبت کنید، متوجه خواهید شد که گرامر چه قدر راحت تر است.

در این مقاله، اصلی ترین موضوعات گرامر توضیح داده شده اند، که شامل این موارد هستند ۱- نهاد، ۲- گزاره ۳- فعل، و ۴- حرف تعریف. این حداقل چیزهایی است که شما باید بدانید. بعد از این که شما در صحبت کردن راحت شدید، سپس می توانید موضوعات پیشرفته تر گرامر را مطالعه کنید. فعلاً، آیتم های توصیف شده ی زیر را دوره و مطالعه کنید.

نهاد چیست؟

نهاد در جمله “شخص” یا “چیزی” است که شما درباره ی آن صحبت می کنید. هر جمله یک نهاد لازم دارد. اگر شما نهادی نداشته باشید، آن گاه جمله درست نیست و هیچ کس متوجه نخواهد شد که درباره ی چه چیزی صحبت می کنید.

در زبان های دیگر، نهاد همیشه لازم نیست. به شکل گفتاری، شخص شنونده متوجه خواهد شد که شما درباره ی چه چیزی صحبت می کنید، پس نهاد لازم نیست. در انگلیسی، همیشه نهاد لازم است.

در این جا مثال هایی از جملات کوچک آورده شده اند که زیر نهاد خط کشیده شده است.

“I am hungry.”
“My brother is very smart.”

گزاره چیست؟

گزاره در جمله قسمتی است که شخص را از این مطلع می کند که نهاد چیست یا چه کاری انجام می دهد. عبارتی است که حاوی یک فعل است. فعل همیشه در گزاره است.

بیایید به جملاتی توجه کنیم که در درس نهاد برای شناسایی گزاره ها استفاده کردیم. زیر آن ها خط کشیده شده است.

“I am hungry”
“My brother is very smart”
“That computer is very expensive”
“We are going to the store now”
“The building is very big”

در جملات کوتاه بالا، ما نهاد و گزاره را شناسایی کردیم. در اصلی ترین جملات، شما یک نهاد و یک کارِ مرتبط با نهاد را لازم دارید. بیایید به سراغ افعال برویم تا این را جزئی تر متوجه شویم.

فعل چیست؟

فعل یک کار، موجودیت، یا اتفاق است. در جملات ساده ای که ما تا الان استفاده کردیم، فعل بیش تر در قالب موجودیت است. آن ها “am”، “is”، و “are” هستند.

انواع دیگر فعل، افعال حرکتی هستند مانند:

Wash
Run
Walk
Throw
Jump
Dance
Laugh
Learn
Teach

افعال حرکتی زیادی وجود دارند، اما من فقط تعداد کمی از آن ها را در لیست آوردم تا اجازه دهم شما بدانید که به چیزی رجوع می کنم. در این جا تعدادی جمله آورده شده است تا به فهم شما کمک کند.

“I need to wash my face”
“Jane taught Jill”
“Mike is laughing”

یک فعل همچنین می تواند از ابتدای جمله شروع شود.

“Throw the ball at the catcher”
“Run towards the finish line”

فهمیدن فعل مهم است، اما داشتنِ فقط یک نهاد و یک فعل کافی نیست. برای مثال، “Jill run” یک جمله ی کامل نیست. اگر چه جیل می تواند نهاد باشد، و “دویدن” فعل است، این یک جمله ی کامل نیست. به این دلیل است که درس قبلی درباره ی گزاره مهم است. ما با گزاره می توانیم جمله را به جمله ای مناسب تبدیل کنیم. “Jill is running”

حرف تعریف چیست؟

حروف تعریف به نظر خیلی راحت می آیند، اما آموزش آن ها بسیار سخت است.

“A”، “An”، و “The” همگی حرف تعریف هستند. توضیح تفاوت بین آن ها راحت است، اما توضیح این که چه زمانی استفاده می شوند، سخت است.

“A”  و “An” معنای مشابهی دارند. هر دوی آن ها حروف تعریف نکره هستند. تفاوت آن ها فقط به این بستگی دارد که چه لغت یا صدایی به دنبالشان می آید. در این جا توضیح مختصری آورده شده است.

شما باید موقعی که لغات زیر با یک حرف بی صدا شروع می شوند از “A” استفاده کنید.

“A dog…”
“A boy…”
“A building…”
“A hamburger…”

شما باید موقعی که لغات زیر با یک حرف صدادار شروع می شوند از “An”  استفاده کنید.

“An eagle…”
“An umbrella…”
“An elephant…”
“An awesome book…”

“The” حرف تعریف معرفه است. تفاوت این است که آیا اسم یا نهادی که درباره اش صحبت می کنید مشخص است. مثال ها بهترین روش برای فهمیدن این تفاوت است، پس بیایید آن ها را بررسی کنیم.

اگر شما بگویید، “I am going to a library to study”، آن گاه شخصی که با او صحبت می کنید، نمی داند کدام کتاب خانه را می گویید. اگر شما بگویید، “I am going to the library to study”، آن گاه شخصی که با او صحبت می کنید، می داند به کتاب خانه ی مشخصی می روید.

“I am going to a coffee shop” (کافی شاپ مشخصی نیست)

“I am going to the coffee shop” (کافی شاپ مشخصی که هم گویشور می داند و هم شنونده)

در این جا مثال کمی متفاوتی آورده شده است، اما همچنان از مفهوم مشابهِ مخصوص یا عمومی استفاده شده است.

“I am going to sit in front of one of the computers in the lab”
“I am going to buy a computer”

اگر چه کامپیوتر در آزمایشگاه می تواند یکی از چند کامپیوتر باشد، حرف تعریف درست “the” است چون همچنان کامپیوتر مخصوصی است که در آزمایشگاه وجود دارد…