حقایقی از زبان روسی
آموزشگاه زبان ایران آکسفورد حقایقی از زبان روسی را برای شما دوستداران زبان روسی بیان می کنید تا این زبان و کشور هایی که زبان روسی در آنها صحبت می شود را راحت تر بشناسند. پس با ما همراه باشید.
حقایقی از زبان روسی را بیشتر بشناسید:
پس، شما تصمیم گرفته اید تا زبان روسی بیاموزید. من دروغ نمی گویم، این راحت ترین زبان برای یادگیری نیست. اما تجربه ای غنی و فوق العاده است و دسترسی به فرهنگی جذاب را برایتان فراهم می کند. زبان روسی به طور تخمینی ۲۶۰ میلیون گویشور در سراسر جهان دارد. این روسی را به هشتمین زبان معروف جهان تبدیل می کند! ساموئل هانتینگتون، یک استاد دانشگاه آمریکایی معروف نوشته است که ‘در زمان اوجِ اتحادیه ی جماهیر شوروی، زبان روسی از پراگ تا هانوی زبان بین المللی بود.’
این زبانِ رسمیِ روسیه، بلاروس، قزاقستان و قرقیزستان است. ۱۳ میلیون گویشور در اروپای شرقی و بالکان و حتی ۱.۳ میلیون در خاور میانه و آفریقای شمالی وجود دارد. خیلی از ایالت ها در اروپای غربی شامل انگلیس، آلمان، اسپانیا و فرانسه جوامعِ روسی زبان دارند.
شاید به فکرتان نرسد اما بیشترین تعداد گویشوران روسی (بعد از اتحاد جماهیر شوروی) در واقع در اسرائیل سکونت دارند. نزدیک به ۲۰ درصد از جمعیت میتوانند روسی صحبت کنند و یکی از زبانهای اصلی آنجا به حساب میآید. دولتها و شرکتها در برخش کسورهای حتی آن را به عنوان زبان نیمه رسمی در برخی مناطق استفاده میکنند. بنابراین جاهای بیشتری هم وج.د دارند که زبان (روسی) شما میتواند کاربرد داشته باشد.
گرجستان و مغولستان (دو کشوری که بسیاری از مردم شدیداً علاقهمند به دیدنشان هستند) هر دو روسی را در مدارس تدریس میکنند و شما میتوانید با افراد زیادی در آنجا ارتباط برقرار کنید. سایر مراکز بزرگ مهاجران روسی و زبان روزی در سرتاسر جهان پراکنده شدهاند. سرشماری سال ۲۰۰۷ در آمریکا اعلام داشت که بیش از ۸۵۰ هزار نفر در آمریکا از زبان روسی به عنوان زبان اصلی خود استفاده میکنند. ملبورن و سیدنی هم هر کدام تعداد قابل توجهی از گویشوران روسی در خود دارند.
زبان روسی همچنین برای مردمی که کار می کنند یا به سازمان های بین المللی علاقه دارند، خیلی مفید است. این یکی از زبان های رسمی سازمان ملل است و آن را به ابزاری عالی برای جوجه دیپلمات ها تبدیل می کند. سازمان های دیگر که از زبان روسی استفاده می کنند شامل صندوق مالی بین المللی، سازمان سلامت جهانی و کمیته ی بین المللی المپیک هستند.
