آموزشگاه زبان ایران آکسفورد برگزار کننده انواع مختلفی از کلاس های زبان ایتالیایی است. اما بیایید به تاریخ زبان ایتالیایی هم بپردازیم و این زبان جذاب و دوست داشتنی را بیشتر از قبل بشناسیم. پس با ما باشید.

تاریخ زبان ایتالیایی را بشناسید:
از گویش بومی توسکانی تا زبان یک ملّت جدید
ریشهها
شما همیشه میشنوید که ایتالیایی یک زبانی رومی است و دلیلش هم این است که از لحاظ زبانشناسی جزو گروه رومی و زیر مجموعه ی خانوادهی زبانهای ایتالیک است. به طور عمده در شبه جزیرهی ایتالیا، جنوب سوئیس، سان مارینو، سیسیل، جزیره ی کرس، ساردینایی شمالی، ساحل شمال شرقی دریای آدریاتیک، و همچنین آمریکای شمالی و جنوبی صحبت میشود.
ایتالیایی مانند سایر زبانهای رومی، مستقیماً نتیجهی زبان لاتینی است که توسط رومیها صحبت میشد و به دست آنها بر مردم تحت سلطهیشان تحمیل میگشت. با اینحال منحصربفرد بودن ایتالیایی از این جهت است که از میان همهی زبانهای اصلی رومی بیشترین شباهت را به لاتین دارد. امروزه به عنوان زبانی با گویشهای متفاوت بسیار شناخته میشود.
تکامل
در خلال توسعه و تکامل زبان ایتالیایی گویشهای بسیاری ظهور کردند و تکثر این گویشها و مطالبات فردی هر کدام از گویشوران بومیشان به عنوان گفتار خاص ایتالیایی باعث شد انتخاب نسخهای که همهی حوانب فرهنگی را در تمام شبه جزیره پوشش دهد، سخت باشد. حتی قدیمیترین اسناد ایتالیایی که در قرن دهم تدوین شدهاند گویشهای زبانی مختلفی داشتند و نویسندگان ایتالیایی هم در طول سه قرن بعدی به گویشهای بومی خود نوشتند و تعدادی مکاتب ادبی در حال رقابت با یکدیگر را تولید کردند.
گویش توسکانی در خلال قرن چهاردهم شروع به غلبه کرد. شاید به خاطر موقعیت مرکزی توسکانی در ایتالیا و به دلیل اهمیت شدید بازگانی آن در مهمترین شهرش یعنی فلورانس باشد. به علاوه، لهجهی توسکانی از میان همهی لهجههای دیگر بیشترین شباهت را به زبان لاتین کلاسیک از لحاظ ریختشناسی و واج شناسی دارد. نکتهی آخر اینکه فرهنگ فلورانسی زادگاه سه نویسندهی ادبی بوده که طرز تفکر و احساسات ایتالیایی را اواخر قرون وسطی و اوایل رنسانس به بهترین شکل جمعبندی کردهاند: دانته، پترارک و بوکاچیو.