روانشناسی اسپیکینگ آیلتس

جنبه های روانشناسی اسپیکینگ آیلتس

آموزشگاه زبان ایران آکسفورد به اسپیکینگ آیلتس: جنبه های روانشناسی می پردازد و فاکتور هایی که از این جهت برای زبان آموز مفید است را مورد اشاره قرار می دهد. پس با ما همراه باشید تا بهترین نتیجه را بگیرید.

آیا شما تا به حال فکر کرده اید که امتحان اسپیکینگ آیلتس درباره ی چیزی بیش از فقط صحبت کردن است؟ ما در این پست به جنبه های روانشناسی امتحان می پردازیم، و به این فکر می کنیم که شما چه طور می توانید از آن ها برای تقویت نمره ی خود استفاده کنید.

در کتاب تفکر سریع و آرام، روان شناس دنیل کانمَن دو سیستم ذهن انسان را توصیف می کند. سیستم ۱ تفکر ناخودآگاه ما است؛ بررسی مدام محیط خود، که شامل مردم اطراف ما است. سیستم ۲ “خودِ آگاه و استدلال گر است که باورهای خود را دارد، انتخاب می کند و تصمیم می گیرد که درباره ی چه چیزی فکر کند و چه کاری انجام دهد”. ما تمایل داریم تا با سیستم ۲ خود را بشناسیم، اما سیستم ۱ از آن چه که فکر می کنیم اثر خیلی بیش تری روی ما دارد. این تا ۹۰% مسئولِ “تفکر” ما است.

برای دیدن آخرین نمونه سوال های اسپیکینگ آیلتس، لینک نمونه سوالات اسپیکینگ ایلتس کلیک کنید

پس چه ربطی به امتحان اسپیکینگ آیلتس دارد؟

ممتحن موظف نیست تا شخصیت شما را موقع نمره دادن در نظر بگیرد. این که آن ها شما را دوست داشته باشند یا نه به سطح انگلیسی تان ربطی ندارد. اما ممتحن ها ربات نیستند؛ انسان هستند، و سیستم ۱ آن ها همه نوع قضاوت ناخودآگاهی را درباره ی شما انجام می دهد. اگر شما رفتاری دوستانه و مودب داشته باشید و لبخند بزنید و ارتباط چشمی برقرار کنید، آن قضاوت ها مثبت خواهند بود؛ اگر شما موقع صحبت به ضبط کننده ی صدا نگاه کنید و بدون خداحافظی بیرون بروید، همه ی قضاوت ها در موردتان منفی می شوند.

اگر شما در مرز بین یک نمره ی کلی و نمره ای دیگر باشید، یک تصورِ خوب می تواند به طور ناخودآگاه ممتحن را ترغیب کند تا امتیاز بیش تر را به شما دهد. و این می تواند در نمره ی کلی شما تفاوت ایجاد کند.

چرا مفید است؟

گوش کردن و نمره دادن به داوطلبی دیگر به شما کمک می کند تا متوجه شوید ممتحن دنبال چه چیزی است. حالا خودتان آن را امتحان کنید. این به شما کمک خواهد کرد تا حیطه هایی را که باید تقویت کنید شناسایی کنید.