حروف زبان چینی

آیا زبان چینی حروف یا الفبا دارد؟

آموزشگاه زبان ایران آکسفورد از بسیاری از زبان آموزان می شنود که دوست دارند در مورد حروف زبان چینی بیشتر بدانند. اولین نکته و مهم ترین آنها این است که زبان چینی الفبا ندارد. پس به دنبال یک الفبا مثل زبان فراسی یا انگلیسی نباشید. برای یادگیری حروف زبان چینی باید کارکترهای مختلف را یاد بگیرید. حداقل این کاراکتر ها حدود ۵۰۰۰ می باشد. پس باید حسابی خود را آماده یک سفر طولانی کنید. در این مقاله به شما کمک می کنیم تا حروف زبان چینی را بیشتر بشناسید و بعد از آن به ۳ کاراکتر زبان چینی مهم اشاره می کنیم که می تواند برای یک مکالمه زبان چینی بسیار مهم باشد.

حروف زبان چینی را بیشتر بشناسید

موقع یادگیری یک زبان اروپایی، شما نقطه عطف مخصوصی دارید که باعث شود شروع کنید.

اگر شما در حال یادگیری فرانسوی هستید و برای مثال با لغتِ l’hotel روبه رو شدید، می توانید به خوبی حدس بزنید که معنایش چیست! شما الفبایی مشترک و ریشه ی لغات مشترکی دارید تا روی آن حساب کنید.

در چینی الفبا وجود ندارد

وقتی شما تازه شروع کرده اید، هر صدا، کاراکتر، و لغت، جدید و منحصر بفرد به نظر می رسد. یادگیریِ خواندنِ کاراکترهای چینی می تواند مشابه یادگیری مجموعه ای کامل از “نوشته های ناخوانای” کاملاً غیر منطقی و غیر مرتبط باشد!

رایج ترین روش آموزشی برای یادگیری خواندن و نوشتن این “نوشته های ناخوانا” یادگیری طوطی وار است.

فقط دوباره آنها را بنویسید تا در ذهنتان بمانند و دستتان به یاد داشته باشد که چه طور آنها را بنویسد! این رویکردی منسوخ است، بسیار مشابهِ یاد گرفتن جدول ضرب است تا موقعی که “در ذهنتان بماند”.

اغلب زبان آموزان چینی به این روش یاد گرفتند.

دردناک است… و متاسفانه زبان آموزان زیادی را دلسرد می کند.

با این حال، روش بهتری وجود دارد.

حتی بدون هر نقطه عطف متداولی بین چینی و انگلیسی، رازش این است که از عناصر سازنده ی چینی استفاده کنید، و از آن عناصرسازنده به عنوان نقطه عطفی استفاده کنید که دانشِ چینی نوشتاری خود را کسب کردید.

یکی از “داستان های ترسناک” بزرگ درباره ی چینی این است که ۵۰۰۰۰ کاراکتر برای یادگیری وجود دارد.

حالا، این مطلب درست است. اما یادگیریِ آنها به اندازه ی نیمی از آنچه که فکر می کنید بد نیست.

• اول، فقط چند هزار کاراکتر در مجموع کاربرد روزانه دارند پس تعداد، بسیار کنترل پذیرتر است.
• دوم، و مهم تر از آن، آن ۵۰۰۰۰ کاراکتر همگی از ۲۱۴ جزء مشابه ساخته شده است.

وقتی این اجزای پایه را یاد بگیرید، فوری متوجهِ همه ی قسمت های کوچک تر می شوید و دیگر با چشمان خسته مطالعه نمی کنید!

این به آن معنا نیست که شما هنوز لزوماً معنا یا چگونگی تلفظ لغات را می دانید (در فرصتی کوتاه به آن قسمت هم می رسیم) اما ناگهان به نظر می رسد که چینی دیگر خیلی بیگانه نیست.

۳ کاراکتر چینی که به مکالمه شما بسیار کمک می کند

嘛 ma

این حرف “ma” تلفظ می شود، درست مانند حرف سوالیِ吗، اما فقط در جملات واضح/ استفهام انکاری استفاده می شود:

我没看见你上线嘛？wǒ méi kànjiàn nǐ shàng xiàn ma?
I didn’t see that you were online?!

متوجه نشدم که آنلاینی؟!

呢 ne

کتاب ها معمولاً “ne” را در عبارت آموزش می دهند

你呢？ nǐ ne?
And you? How’bout you?

و شما؟ شما چه طور؟

این راحت ترین روش برای پرسیدن همان سوال از گوینده است.

呢 همچنین در معنای “How about …” استفاده می شود:

• 北京下雨了。上海呢？ Běijīng xià yǔ le. Shànghǎi ne?
  It’s raining in Beijing. How’bout in Shanghai?
• در پکن دارد باران می بارد. در شانگهای چه طور؟
• اگرچه گویشوران بومی از 呢 هم در سوالات دیگر استفاده می کنند، در معنای “I wonder”:
• 他去哪儿呢？ tā qù nǎr ne?
  I wonder, where did he go?
• توی فکرم که کجا رفت؟
• 我该做什么呢？wǒ gāi zuò shénme ne?
  I wonder, what should I do?
• توی فکرم که باید چه کار کنم؟
• 为什么不订些批萨呢？wèishénme bú dìng xiē pī sà ne?
  I wonder, why don’t we order pizza? (این باعث ملایم شدن پیشنهاد می شود)

توی فکرم که چرا پیتزا سفارش نمی دهیم؟

啊 a

این پرکاربردترین حرف چینی است. تلفظش معمولاً “a” است، اما وقتی با لغت قبلی ادغام می شود می تواند “ya”, “wa”, “na” باشد.

شما می توانید از این در موقعیت های بسیار متفاوتی استفاده کنید:

1. مانندِ “wow” در انتهای یک حرف ندا:

雨下得真大呀！ yǔ xià de zhēn dà ya!
(The rain is coming down really heavily, wow!)

بارانِ واقعاً شدیدی می بارد، شگفتا!
故宫真漂亮啊！gùgōng zhēn piàoliang a!
(The Forbidden City is really beautiful, wow!)

واقعاً زیبا است، شگفتا! Forbidden City

• مانندِ “you know” در انتهای یک توضیح یا یادآور:

你不该吃太多，很容易发胖啊。 nǐ bù gāi chī tài duō, hěn róngyì fā pàng a.
(You shouldn’t eat so much, it’s easy to get fat, you know.)

تو نباید بیش از حد غذا بخوری، می دونی اون وقت به راحتی چاق می شوی.

• مانندِ “right?” وقتی شما در رابطه با یک سری اطلاعات شک دارید:

他不去北京啊？ tā bú qù běijīng a?
(He didn’t go to Beijing, right?)

او به پکن نرفت، درست است؟