[pl]آموزشگاه زبان ایران آکسفورد[/pl] دوره های آموزش زبان آلمانی و هلندی را برگزار می کند. امروز به تفاوت‌های بین زبان هلندی و آلمانی اشاره می کنیم تا بیشتر با این دو زبان آشنا شوید.
به تفاوت‌های بین زبان هلندی و آلمانی توجه نمایید
- حرف G همیشه برآمده از گلو است. G در آلمانی مشابه go در انگلیسی است (هرگز به طور عمومی مشابه نیستند) اما در هلندی معمولاً صدایی برآمده از گلو مشابه حرف ch در loch است.
- حرف ch هم دقیقاً به روشی مشابه ناشی از گلو است (در هلند، نه در بلژیک)، اما بسته به گویش احتمالات متعددی در آلمانی دارد.
- حروف صدادار متفاوت. درباره ی این مورد به من هشدار داده شده بود، اما گفته شد موقعی که تمرکز داشتم در واقع صدای ui را بسیار صحیح می‌گفتم. (مشابه ‘oy’ است اما در جلوی دهان گفته می شود)
- قوانین هجی کاملاً متفاوت. در هلندی شما هرگز نباید لغت (غیر قرضی) را با دو حرف مشابه به اتمام برسانید. اگرچه ga (رفتن) صدایی ‘باز’ دارد شما نمی توانید آن را به شکل gaa بنویسید. و wil (خواستن، در آلمانی) نمی تواند به شکل will نوشته شود. همچنین ‘c’ در هلندی در آغاز لغات استفاده می شود (corrigeren، certificaat و غیره)، و در آلمانی فقط در لغات قرضی این کار انجام می شود.
- حروف بزرگ (uppercase) کم و بیش قوانین مشابه انگلیسی را دنبال می‌کنند (با تعدادی استثنائات مانند روزهای هفته)، برخلاف آلمانی که هر اسم را با حرف بزرگ می‌آورند.
- آواهای متفاوت. oe صدای ‘oo’ در هلندی است (مشابه boot به انگلیسی)، sj صدای ‘sh’ در انگلیسی است (برخلاف sch در آلمانی)، و تا حدی برای گویشوران آلمانی گیج کننده می‌شود، sch به سادگی صدای s است که به دنبال صدای ch (ناشی از گلو) می‌آید(پس فرودگاه معروف آمستردام Schiphol می‌شود S-[ناشی‌از گلو]-ip-hol) حرف w بسته به گویش تقریبا بین w در آلمانی و انگلیسی (v و w). و حرف n در آخر لغات/بخش ها در خیلی از گویش ها تلفظ نمی شود. پس افعالی مثل lopen، spreken، gesproken، ziekenhuis و غیره می شوند [lope، spreke، gesproke، ziekehuis].
- جمع بستن‌های راحت‌تر. در آلمانی، جمع‌های بی‌قاعده و کاملاً متنوع برای زبان آموزان بسیار سخت هستند، اما در هلندی به طور همیشگی -en یا -s است، و یادگیری قوانین استفاده از آن‌ها راحت است.
