آموزشگاه زبان ایران آکسفورد از اولین موسسات آموزشی در ایران بوده است که آموزش مجازی یا الکترونیک را پایه گذاری نموده است. آموزش الکترونیک زبان – چالشها و راه حلها ی آن را در ایران با هم بررسی می کنیم.

آموزش الکترونیک زبان – چالشها و راه حلها
تکنولوژیهای جدید آموزش الکترونیک، توانایی عظیمی را در حوزهی تحصیلات نشان میدهد. با اینحال این وعدهها بدون چالش نیستند.
احتمالاً هیچ نیروی دیگری در حوزهی تحصیلات قویتر از آموزش الکترونیک و تکنولوژی های مرتبط با آن نیست. به بیانی ساده مفهوم سنتی آموزش الکترونیک، استفاده از تکنولوژی برای حمایت از یادگیری و آموزش است. این شامل بهرهگیری از سایتهای تعاملی و وبلاگها برای حمایت از ابتکارات تحصیلی است و البته تنها به این محدود نمیشود. همچنین شامل تکنولوژیهای داخل و خارج از کلاس درس مانند تبلت میشود که دانشآموزان در هرجایی میتوانند برای کامل کردن تکلیفها و مطالعهی کتب درسی استفاده کنند.
آموزش الکترونیکی همچنین در ایجاد یک چارچوب برای یادگیری از راه دور سودمند بوده است؛کاری که در یک دههی پیش حتی فکر آن هم نمیکردند. اگر بالای ۳۰ سال دارید و دورهای با نام «دورهی مکاتبات» را گذراندهاید، ممکن است محتوای چاپ شدهی آن دوره را که توسط پست ارسال میشد، به خاطر داشته باشید. اغلب هیچ تعاملی با دانش آموزان دیگر بود، و همهی تکالیف باید در تنهایی کامل میشدند، و سپس به استاد که معمولاً مایلها دور است با ایمیل فرستاده میشد. وقتی که وب گستردهی جهانی در اواخر سال ۱۹۹۰ کشف شد، به مردم اجازه داده شد که فوراً از طریق چت، ایمیل، و مسیج در ارتباط باشند.
با این که امید زیادی در آموزش الکترونیکی برای پیشرفت نتایج تحصیلی دانش آموزان سراسر جهان وجود دارد، علاج همهی مشکلات مربوط به تحصیل نیست. در اولین روزهای آموزش الکترونیکی، بعضی استادان تحصیلی فکر کردند که با کمک کامپیوترها دانش آموزان، امروزه دانش بیشتری را کسب میکنند، آموزش الکترونیکی در تقاطع سازش گسترده بین عموم مردم قرار دارد. در دههی قبلی این تکنولوژیها به دلیل قیمت بالای خرید به مدارس نخبگان محدود میشدند. با اینحال در ۲۰۱۶ همزمان با اینکه قیمتها هر سال و با وجود بهتر و بهتر شدن تواناییهای تکنولوژیکی، کاهش مییابند، بسیاری از مدارس دولتی و خانوادههای قشر متوسط قادر هستند که کامپیوترهای تبلتی مانند آیپدهای اپل را خریداری کنند.