اسم در زبان انگلیسی

آموزشگاه زبان ایران آکسفورد به اسم در زبان انگلیسی و استثنا ها و مواردی که در این نکته گرامری مهم هستند می پردازد. پس با ما باشید.

اما اسم در زبان انگلیسی شامل چه مواردی هستند:

اسم لغتی است که چیزی را نام می برد: خواه شخص، مکان، یا چیزی باشد. اسامی در یک جمله می توانند نقش فاعل، مفعول مستقیم، مفعول غیر مستقیم، متمم فاعل، متمم مفعول، بدل، یا صفت را بازی کنند.

انواع اسم

اسامی یک سهم وسیعی از لغات انگلیسی را شامل می شوند و انواع زیاد و متنوعی دارند. اسامی می توانند یک شخص را نام ببرند: آلبرت اینشتین.

اسامی می توانند یک مکان را هم نام ببرند: دیزنی لند.

اسامی می توانند چیزها و اشیا را هم نام ببرند، اگر چه گاهی احتمال دارد که چیزهای لمس ناپذیر باشند، مانند مفاهیم، فعالیت ها، یا فرایندها. بعضی از آن ها احتمال دارد که حتی چیزهای فرضی یا خیالی باشند. یک مثال از نام بردن چیزها و اشیا، آزادی است.

اسم خاص در مقابل اسم عام

یک تشخیص مهم این است که آیا یک اسم خاص است یا عام. یک اسم خاص، نام مخصوص یک شخص، مکان، یا چیزی است، و همیشه با حرف بزرگ نوشته می شود.

Does Tina have much homework to do this evening?

تینا اسم یک شخص خاص است.

I would like to visit Old Faithful.

عبارت Old Faithful نام یک پدیده ی زمین شناسی است.

مخالف اسم خاص، اسم عام است که گاهی به عنوان اسم عمومی و کلی شناخته می شود. اسم عام، نام کلی موردی در کلاس یا گروه است و با حرف بزرگ نوشته نمی شود مگر این که در آغاز یک جمله یا عنوان آورده شود.

The girl crossed the river.

دختر یک اسم عام است؛ ما با خواندن این جمله هویت دختر را نمی دانیم اگر چه کاری را که انجام می دهد می دانیم. رودخانه هم در این جمله اسمی عام است.

اسم به عنوان فاعل

هر جمله باید یک فاعل داشته باشد، و آن فاعل همیشه یک اسم خواهد بود. فاعل جمله، شخص، مکان، یا چیزی است که کننده ی کار فعل در آن جمله است.

Maria is happy.

ماریا فاعل این جمله است.