آموزشگاه زبان ایران آکسفورد آموزش گرامر زبان انگلیسی را در مقالات زیادی انجام داده است. اما امروز می خواهیم نگاهی کلی بر گرامر زبان انگلیسی داشته باشیم.
کلمات در زبان انگلیسی می توانند به عنوان کوچکترین عناصری که معنای مستقل دارند به حساب آیند. کلمات بر اساس استفاده و کاربردشان به چند دستهی دستوری تقسیم میشوند. این مقاله مفاهیم و مثالهایی برای ۴ دستهی اصلی (از میان ۸ دسته) نقشهای دستوری در زبان انگلیسی ارائه می کند: اسم، ضمیر، فعل و قید.
پس با هم نگاهی کلی بر گرامر زبان انگلیسی می اندازیم:
۱- اسم
این بخش دستوری به کلماتی اشاره دارد که برای اسامی اشخاص، حیوانات، مکانها، ایدهها یا وقایع به کار میروند. از میان ۸ بخش دستوی، اسامی راحت ترین هستند و به همین دلیل است که جزو اولین ها هستند که به دانش آموزان در مدارس ابتدایی آموزش داده می شوند.
مثال:
- Tom Hanks is very versatile.
کلمهی مورب شده به نام شخص اشاره دارد.
- Dogs can be extremely cute.
در این مثال، کلمهی مورب شده یک اسم به حساب میآید چرا که حیوانی را مینامد.
- It is my birthday.
کلمهی “birthday” یک اسم است که به واقعهای اشاره دارد.
۲- ضمیر
ضمیر بخشی از دستور زبان است که بعنوان جایگزینی برای اسم به کار برده میشود. مثالهایی برای ضمیر عبارتند از:
I, it, he, she, mine, his, hers, we, they, theirs, and ours.. جملات مثالی:
- Janice is a very stubborn child. She just stared at me and when I told her to stop.
- The largest slice is mine.
- We are number one.
لغات مورب در جملات بالا، ضمایری در یک جمله هستند.
۳- صفت
این بخش دستوری برای توصیف یک اسم یا ضمیر استفاده می شود. صفات می توانند مشخص کنندهی کیفیت، اندازه و تعداد اسامی و ضمایر باشند.
۴- فعل
این مهمترین بخش دستوری است چرا که بدون فعل، جمله هم وجود نخواهد داشت. به زبانی ساده، این کلمه ایست که عملی را نشان می دهد (فیزیکی یا ذهنی) یا حالت بودن یک فاعل در جمله.
مثالهای افعالی که حالت “بودن” را نشان میدهند عبارتند از: am, is, was, are, and were.
