انواع زبان عربی

آموزشگاه زبان ایران آکسفورد امروز به انواع زبان عربی اشاره می کند. اگر دوست دارید زبان عربی یاد بگیرید پس می توانید این مقاله را برای آشنایی بیشتر با زبان عربی مطالعه کنید.

انواع زبان عربی
انواع زبان عربی

اما انواع زبان عربی چه مواردی هستند؟

مورد پذیرش‌ترین زبان عربی امروزی، عربی مدرن استاندارد است که با نام عربی ادبی نیز شناخته می‌شود، عربی مدرن استاندارد تنها قالب رسمی عربی است و در تمام اتحادیه‌ی عرب و برخی دیگر از کشورهای خاورمیانه و ملل شمال آفریقا استفاده می‌شود. عربی مدرن استاندارد همچنین در شرایط اسپیکینگ رسمی کاربرد دارد.

با توجه به منطقه‌ی وسیع، زبان‌های عربی دیگری هم وجود دارند که خیلی از آن‌ها متقابلاً نامفهوم هستند، چه کتبی باشند و چه شفاهی. گسترده‌ترین زبان عربی مورد صحبت، زبان عربی مصری است.

قرآن، اساس عربی مدرن استاندارد را تشکیل می‌دهد و در سازمان‌های آموزشی، محل کار و رسانه‌ها استفاده می‌شود. اغلب گویشوران تحصیل کرده‌ی زبان عربی، متوجه عربی مدرن استاندارد می‌شوند.

گوناگونی‌های منطقه‌ایِ عربی را می‌توان در رسانه‌های غیر رسمی‌تر مانند تئاترها و برنامه‌های گفتگومحور شاهد بود. همانطور که در بالا گفته شد برخی از این گونه‌ها به خاطر میزان مغایرت، به طرزی متقابل نامفهموم هستند. چنین مغیرت‌هایی باعث شده که برخی محققین، بعضی از گونه‌های عربی را زبان‌هایی مجزا به حساب آورند.

در میان این گونه‌ها، تنها مالتی زبانی رسمی است. زبان مالتی کاملا از حالات متنوع دیگر، متمایزتر است، در متن لاتین نوشته شده و از همسایه خود ایتالیا هم به زبان ایتالیایی ‌و هم سیسیلی قرض‌گیری بسیار زیادی داشته است. تعدادی از لغات هم از زبان رسمی دیگر مالتا یعنی انگلیسی قرض گرفته شده‌اند.

خیلی از تنوع‌های منطقه‌ای فقط به شکل شفاهی صحبت می‌شوند، و همتای نوشتاری ندارند- زبان عربی استاندارد مدرن این شرایط را دارد. تنوع‌های منطقه‌ای که همتای نوشتاری دارند هنوز هم اغلب نقشی حامی را برای زبان عربی استاندارد مدرن ایفا می‌کنند، که مورد علاقه‌ی تجارت، رسانه، دولت، مدارس و دانشگاه‌ها است.

افراد عرب تحصیل کرده به طور کلی می‌توانند به گویش محلی خود و زبان عربی استاندارد صحبت کنند. ‘تعویض کدها’، که در آن لغات دو گویش یا زبان در یک جمله‌ی مشابه هستند، وقتی رایج است که گویشوران از قسمت‌های مختلف منطقه صحبت می‌کنند. افراد اغلب دانش مربوط به گویش‌های دیگر زبان عربی خود را از طریق برنامه های تلویزیونی خارجی، فیلم ها یا، به تازگی، اینترنت تقویت می‌کنند.